Co kryje się w testerach?

Do tej pory nawet nie przypuszczałabym, że mógłby pojawić się na blogu taki wpis. Myślałam, że o testerach powiedziano już chyba wszystko i że raczej nikt już ich nie… testuje ;) A jednak byłam w błędzie. Podczas dzisiejszej wizyty w Rossmannie tylko się w tym utwierdziłam.

Szminki, kredki, konturówki, podkłady to produkty, których nikt z nas zapewne nie lubi kupować “w ciemno”. Wiadomo jednak, że skóra na ręce nieco się różni od skóry twarzy. Kredka czy pomadka rozprowadzona na dłoni zaprezentuje nam pigment, ale nic więcej: wciąż nie będziemy wiedzieć jaki efekt daje na oczach czy ustach. Jak się okazuje warto to jednak przecierpieć i zrezygnować z nakładania testerów bezpośrednio na twarzy, oczy i usta.

Według analiz przeprowadzonych na wydziale mikrobiologii nowojorskiego uniwersytetu wynika, że w czasie testowania drogeryjnych kosmetyków-testerów ludzie wymieniają się między sobą setkami bakterii. W drogeryjnych testerach można znaleźć np. bakterie e-coli, wirus opryszczki, skupiska pleśni, a nawet… cząsteczki odchodów.

Przyznacie, że brzmi okropnie.

Nie uchroni nas przed tym tak bardzo polecane nakładanie kosmetyku jednorazowym patyczkiem kosmetycznym. Wykonując tak tę czynność niewiele zmieniamy – wciąż aplikujemy ten sam kosmetyk, tyle że nie pozostawiamy na nim kolejnych, swoich bakterii (umówmy się – nigdy nie doprowadzimy do sytuacji, kiedy każda osoba w drogerii będzie w ten sposób korzystać z testerów).

Jedynym sposobem sprawdzenia kosmetyku jest wspomniane już przeze mnie wypróbowanie go na ręce, ewentualnie potraktowanie go wcześniej środkiem dezynfekującym (jeżeli chodzi o tester, który dziennie ma w ręce kilkadziesiąt ludzi ja jednak i tak wciąż nie ryzykowałabym takiego zachowania).

Dzisiaj krótko i na temat ;) . Skłonił mnie do tego widok kobiety, która bez pardonu pomalowała sobie usta w Rossmannie testerem pomadki. Dziewczyny, nie róbcie sobie tego! </apel>